1. |
Καμιά πατρίδα
03:31
|
|
||
|
Καμιά πατρίδα δε χωράει τους αιώνες που ’χω μέσα μου
σαν καταιγίδα αστράφτουν τα μάτια σου
Καμιά σημαία δεν πρόκειται να μου ζεστάνει την ψυχή
στάχτη όλα στον άνεμο
σε μια στολή κανένας φόβος να με κλείσει δεν μπορεί
σκιάχτρα ταγμένα στο θάνατο
Κάθε νύχτα έχει τον τόπο της κι εμείς νομάδες και μπάσταρδοι
στα αστέρια αποκοιμιόμαστε
κι αν περισσέψουν δάκρυα, αδιαφορούμε και για αυτά
θα τα χύσουμε στη θάλασσα κι απ’ την αρχή ξανά
Γιατί δεν έχουμε πατρίδα εμείς οι εραστές
οι τρελαμένοι, οι παράξενοι, οι ταξιδευτές
δε χαραμίζουμε λεπτό για νεκρόφιλων ευχές
για διαταγές, για λάβαρα, για κανιβάλων ηδονές
και τώρα πια που τα κορμιά μας γεύτηκαν ουρανό
γίναμε αόρατοι, χανόμαστε στο άπειρο
σα ναυαγοί στα όνειρά μας τα παιδικά
Κάθε νύχτα έχει τον τόπο της κι εμείς νομάδες και μπάσταρδοι,
στα αστέρια αποκοιμιόμαστε
κι αν περισσέψουν δάκρυα, αδιαφορούμε και για αυτά
θα τα χύσουμε στη θάλασσα κι απ’ την αρχή ξανά
|
||||
2. |
Τόσο μακριά
03:34
|
|
||
|
Λίγο πριν χαθείς
ήμουν σίγουρος
το ‘ξερα πως θα συμβεί
μια μέρα σαν κι αυτή
μέρα δύσκολη
και θα ‘ναι Κυριακή
όπως όλες εκείνες οι μέρες που νιώθεις
πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά
όπως κάθε φορά που ξυπνάω στo όνειρό μου
γιατί να ‘σαι τόσο μα τόσο μακριά
Σ’ είχα φανταστεί
σαν ατέλειωτη διαδρομή στην εξοχή
κάπου στην Αμερική
και να χάνεσαι
όσο παίζει μουσική
τέρμα να ‘ναι το ράδιο
σ’ ένα αμάξι κάμπριο
κλεμμένο και με χαλασμένη οροφή
κι άμα αρχίσει να βρέχει μου πιάνεις το χέρι
χτυπάει ξυπνητήρι είναι οχτώ το πρωί
Τόσο μακριά που όποιος σε προσμένει
μένει πάντα μόνος και αργοπεθαίνει
όταν σε είχα αγγίξει έστω και για λίγο
θυμάμαι μου ‘χες πει πως πρέπει να ξεφύγω
αν θέλω να σε πιάσω πρέπει να ξυπνήσω
και το ξυπνητήρι μου για πάντα να το κλείσω
να σε κυνηγήσω να σε έχω στο ξοπίσω
όλη την απόσταση να τη διανύσω
Μα εσύ είσαι τόσο μακριά
που δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχεις στην πραγματικότητα
πες μου αν αράζεις τριγύρω με φίλους σε στέκια αλήτικα
ή μήπως είσαι μονάχα μια ακόμα εικόνα πλαστή
|
||||
3. |
Χαρακιές
04:05
|
|
||
|
Άλλη μια μέρα που φοβάμαι τόσο να ξυπνήσω
τα μάτια μου να ανοίξω και ξανά να αντικρύσω
τους τοίχους γύρω να μου αρνούνται να σε συναντήσω
άλλη μια μέρα που οι πόρτες είναι κλειδωμένες
και οι αισθήσεις μου σε εντολές προσαρμοσμένες
άλλη μια μέρα από τις μέρες τις χαμένες
στον τοίχο χαραγμένες
αντίστροφα το χρόνο να μετρώ
μέχρι να σε δω
Στην ψυχή μου χαρακιές
στο κελί μου χαρακιές
αντίστροφα το χρόνο να μετρώ
μέχρι τη μέρα που θ’ αγκαλιαστούμε
χορεύοντας πλάι στα συντρίμμια κάθε φυλακής
|
||||
4. |
Δεν έχω απαντήσεις
04:34
|
|
||
|
Ξεθάβουμε και πάλι το τσεκούρι του πολέμου
σύντροφοι στη θλίψη μας τα χρώματα του ανέμου
τα πολεμοφόδιά μας έχουν πια τελειώσει
μα οι μάχες μαίνονται προτού να ξημερώσει
Βία πλημμυρίζουν τα μάτια μας ακόμα
δάκρυα θανάτου ποτίζουνε το χώμα
μας έχουνε κυκλώσει άγρια σκυλιά
μας έχουνε φορτώσει με σκουπίδια την καρδιά
Γιατί
"δεν υπάρχει πια κανείς
που να μετατρέπει σε ζωή τον εφιάλτη
κανείς
δεν υπάρχει πια κανείς
όλοι έχουνε μάθει στη ζωή να υπνοβατούν"
Κι εγώ
που πάω να τρελαθώ
στα δύο να σκιστώ
θα σβήσω ή σφιχτά θα κρατηθώ
τραβάνε τα σχοινιά
δεν παίρνω ανάσα
Δεν έχω απαντήσεις
δεν υπάρχουν απαντήσεις
Όσα είδωλα κι αν τσακίζω
είμαι ακόμα σκυμμένος στα γόνατα
ψάχνω έδαφος ν’ ακουμπήσω
να σ’ αγγίξω μα αλλάζεις ονόματα
|
||||
5. |
Πίσω δεν κοιτάζω
02:03
|
|
||
|
Μερικές φορές σ’ ακούω να λες
μαζί μπορούμε να κάνουμε τα πάντα
κι όλες μας οι ευχές βγαίνουν αληθινές
Μα είναι άλλες φορές που σε βλέπω να κλαις
γιατί δεν κάνουμε για τίποτα
έτσι είμαστε εμείς και δεν θα αλλάξουμε ποτέ
Μία πάνω μία κάτω
μία στα ουράνια και μία στον πάτο
μια ερωτευμένοι, τρελοί κι ευτυχισμένοι
και την επόμενη στιγμή γινόμαστε δυο ξένοι
Κι είναι εκείνη ακριβώς η στιγμή
που είμαστε μοναχοί κι ανατριχιάζω
πίσω δεν κοιτάζω
και τότε πάντα
κάποιο δικό σου πράγμα
βρίσκω και μπερδεύομαι ξανά
|
||||
6. |
Καμιά ενοχή
02:51
|
|
||
|
Ναι, το τέλος άρχισε
μια ακόμα αυλαία κλείνει
και καιγόμαστε μαζί
στην άκρη του κόσμου
τα δάκρυά σου δωσ’ μου
κι όπου μας βγάλει
Το δρόμο μας το χτίζουμε καθώς προχωράμε
κι ούτε ώρα για μετάνοιες σε κανέναν δε χρωστάμε
όσες ράγες λαμπερές αστραφτερές συναντάμε
τις ξηλώνουμε και πάμε
παραμονεύουνε θηλιές στις πιο απίθανες μεριές
ποτέ σου δεν το είχες φανταστεί
δεν το περίμενες ποτέ
για μας κανένας δε θα νοιαστεί
Τι να κάνουμε
σιγά που θα πεθάνουμε
για να γίνουμε αρεστοί
τι κι αν είμαστε
των γονιών μας η ντροπή
καμιά ενοχή
Από το χώμα που πατάτε ακούω στο βάθος θαμμένα
να στενάζουν με λυγμούς χιλιάδες όνειρα χαμένα
στα μέρη που γυρνάτε οι τοίχοι στάζουν ανία
σαν γέρων καφενεία
τριαντατόσα χρόνια πάνε που με κόκκινο περνάμε
και το μπαμ ακόμα να ακουστεί
φοβάμαι μόνο να πιστέψω πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί
τρέμω τη μέρα που η αναμονή
δεν θα ‘ναι αρκετή να με σηκώνει το πρωί
|
||||
7. |
Το αερόστατο
02:28
|
|
||
|
Μου λες χάσαμε, δεν περιμένω πλέον τίποτα να αλλάξει
πες πως τα πάντα είναι ήδη παρελθόν
τώρα που βρίσκονται στα χέρια των εχθρών
Σου λέω χάσαμε, μα ό,τι ζήσαμε δεν έχω διαγράψει
βαθιά στα σωθικά μου το ‘χω φυλαχτό
μια μέρα θα γεμίσω το όπλο μου μ’ αυτό
και θα το στρέψω προς το γκρίζο ουρανό
την ομίχλη θα πυροβολήσω
μόνος έχω μείνει μα θα πολεμήσω
δεν με νοιάζει αν νικηθώ
θα επιτεθώ
Σου λέω τίποτα δε μου ‘χει μείνει να φοβάμαι μήπως χάσω
μόνο ένα όνειρο που βλέπω από μικρός
ένα αερόστατο πολύ χρωματιστό
που θα το στρέψω προς τον γκρίζο ουρανό
την ομίχλη όλη θα διαλύσω
μόνος έχω μείνει μα θα πολεμήσω
δεν με νοιάζει αν νικηθώ
πρώτος θα επιτεθώ
|
||||
8. |
4000 μέρες
03:08
|
|
||
|
4000 μέρες
άγριες χαμένες σφαίρες
πέρα δώθε τριγυρίζουν
μα ποτέ δε σε εντοπίζουν
4000 νύχτες
μαύρες κόκκινες αλήτρες
όλες κάτι να θυμίζουν
όλες πόλεμο μυρίζουν
Ναι, εμπόλεμες καρδιές
συνέχεια πληγωμένες
ποτέ σταματημένες
4000 φίλοι
μεθυσμένο πανηγύρι
γρήγορη φτηνή λαγνεία
ίδια πάντα ιστορία
4000 λάθη
καταναλωμένα πάθη
όλα γύρω σε θυμίζουν
κι όλα πόλεμο μυρίζουν
|
||||
Junkheart Athens, Greece
Σάπιες χορδές,
μεταμεσονύχτια ριφ,
τσακισμένοι στίχοι
If you like Junkheart, you may also like:
riza
by Villagers of Ioannina City
supported by 7 fans who also own “Καμιά Πατρίδα”
As a Frenchman, I discovered VIC very late (2019-2020). I fell in love with Age Of Aquarius. Well, I have to say: I love Riza even more. If you love Greece (I've been there 4 times), you'll love VIC: a rock marked by traditional Greek music and instruments.
go to album
Παραδομένοι Στη Γιορτή
by Στράφι
supported by 6 fans who also own “Καμιά Πατρίδα”
go to album
Punks for Wildfire Victims
by GrPunkCollective
supported by 5 fans who also own “Καμιά Πατρίδα”
F**k yes - discovering new bands, new sounds and supporting a good cause!!!
go to album
Dark Synthetics (Remixes)
by Secret Shame
Secret Shame’s breakthrough debut gets a series of reworks, plus an acoustic take on “Dark” from vocalist Lena Machina.
go to album
Junction and High
by Sleeper and Snake
Delightfully wobbly bedroom indie that recalls the pasted-together charm of early Television Personalities.
go to album
Specializing in bright, sunny "bedroom rock español," this Brooklyn singer-songwriter puts a unique spin on lo-fi music.
go to album
